λίγα λόγια για αρχή

Η αγάπη μου για τον Αστακό όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα με έκαναν να αφιερώσω μια γωνιά του διαδικτύου στον ευλογημένο από την φύση τόπο μου.
Στον Αστακό μας είναι αφιερωμένη αυτή η ιστοσελίδα που τον τελευταίο καιρό δοκιμάζεται και απειλείται από σκοτεινά σχέδια .
Στον Αστακό μας που δε σεβαστήκαμε όσο θα έπρεπε σαν γνήσια τέκνα του (όσοι απομείναμε από τους παλιούς) και σε αυτόν τον τόπο που του χρωστάμε εξαιτίας της αδιαφορία μας ενώ δε μας χρωστάει.
Εδώ θα γράφονται αλήθειες , θα ασκείται κριτική χωρίς να θίγονται πρόσωπα αλλά συλλογικές – ασυλλόγιστες συμπεριφορές και νοοτροπίες.
Επίσης θα βρείτε Αστακιώτικες ιστορίες , ατάκες που έμειναν , έθιμα και διάφορα λαογραφικά στοιχεία.
Είμαστε ακόμα στην αρχή εγώ και οι συνεργάτες μου και θα κάνουμε ότι μπορούμε για να βελτιώσουμε το χώρο μας ακόμη περισσότερο. Όλα θα τα δούμε παρακάτω στα άρθρα που ακολουθούν , τα οποία δεν θα είναι και ευχάριστα για κάποιους .
Τέλος να ευχαριστήσω τον φίλο Θανάση Ζαρκαδούλα που μου με προβάλει από τον δικτυακό του τόπο.
Η γραφή του είναι απαραίτητη για τον τόπο μας μέσα από το site του. Γερό στομάχι και σε σένα Θανάση.
Καλώς ήρθατε στη διαδικτυακή μας Αστακιώτικη «εφημερίδα» και καλή σας ανάγνωση.




                                                        Θαλάσσιος





SAKIS RUVISION


Είμαι απο τα άτομα που θεωρώ τον θεσμό της EUROVISION ( αν ειναι θεσμός αυτό το πράμα ) ενα γραφικό γιουροφολκλόρ πανηγυράκι από πληθώρα κιτς λατερνοστόλιστους τραγουδιστάδες και χυμώδης τραγουδούδες.
Είμαι επίσης από τα άτομα που σήμερα κάθομαι χαλαρά στην πολυθρόνα μου και γελάω με τα χάλια της ελληνικής τιβι και όλους αυτούς τους υπερπατριωτικούς SAKIS-OLE καραγκιοζάκους που μιλάνε για πρωτιές και διαφορες παπαριές.
Σήμερα , μια μερα μετα τα αποτελέσματα καθομαι και το φχαριστιέμαι!
Αααααα , το φχαριστιέμαι φίλοι μου για όλα αυτά τα περιέργα καραγκιοζάκια δημοσιογραφάκια από κάτι STAR chanel κατι KRITHAR tv και δε συμαζευεται.






No 1 μπουρτζόβλαχοι


Στην Ολλανδία διδάσκουν τα παιδάκια πώς να γίνουν καλοί καταναλωτές. Εδώ ποιος θα διδάξει τους ενήλικες;
Λοιπόν, διάβασε ένα στοιχείο: Η Ελλάδα είναι η Νο1 αγορά πολυτελών προϊόντων στον κόσμο.
Στον Κόσμο. Στη Γη. Νούμερο ένα. Numero Uno.
Δεν το λέω εγώ, private έρευνα της Nielsen το λέει για λογαριασμό μεγάλης εταιρίας.
Είμαστε Νο1 σε κατά κεφαλήν κατανάλωση Porsche Cayenne, Νο2 στην κατανάλωση La Prairie, στην πρώτη πεντάδα σε όλες (όλες) τις μεγάλες και διάσημες μάρκες. Παγκοσμίως.
Παράλληλα, όπως προφανώς ξέρεις, η Ελλάδα δεν είναι η Νο1 χώρα στον κόσμο σε κατά κεφαλήν εισόδημα.
Δεν είναι ούτε Νο2. Ούτε καν στην πρώτη εικοσάδα. Είναι κάπου στο Νο26-Νο28, ανάλογα με το ποια λίστα διαβάζεις.
Το συμπέρασμα είναι προφανές: Είμαστε μικρομεσαίοι και ψωνίζουμε σαν μεγιστάνες..
Δεύτερο συμπέρασμα (ίδιο με το πρώτο, με άλλα λόγια): Είμαστε αδαείς και ελαφρώς μπουρτζόβλαχοι, που ξοδεύουμε λεφτά που δεν έχουμε για να πάρουμε ρούχα που έχουνε απάνω το logo του brand φαρδύ-πλατύ.
Κάθε φορά που βλέπεις τη γραμματέα να σουλατσάρει με τσάντα 1500 ευρώ και παπούτσια των 500, η απορία δεν έχει να κάνει μόνο με την πηγή των χρημάτων, αλλά και με την πλήρη άγνοια της γραμματέως για την αξία του χρήματος.
Είναι αλήθεια ότι ως λαός δυσκολευόμαστε λίγο με το concept, καθώς ιστορικά κουβαλάμε υπερβολικά πολλά κόμπλεξ, έχουμε ζήσει φτώχιες μεγάλες μέχρι σχετικά πολύ πρόσφατα, κι αυτό έχει περάσει με βλαβερές συνέπειες στην ψυχοσύνθεση των παππούδων και των μπαμπάδων μας και, μοιραία, και σε μας.
Όλο αυτό το κιμπάρικο το Ελληνικό το στυλ, το "τα 'χω και τα πετάω, κι αν δεν τα 'χω, πάλι τα πετάω για να μοιάζει ότι τα 'χω", είναι ένα ψυχικό σύμπλεγμα με συγκεκριμένες ιστορικές καταβολές.
Αλλά πρέπει να φταίει και κάτι άλλο, δεν μπορεί.
Κι άλλες χώρες έχουν περάσει φτώχια, γιατί είμαστε εμείς οι πρώτοι στον κόσμο, οι χειρότεροι, οι πιο γκάου καταναλωτές της Γης;
Σύμφωνα με τη Nielsen, πουθενά στον κόσμο δεν γίνονται αυτά, ούτε στο Ντουμπάι, ούτε στις Μόσχες, ούτε στα Λονδίνα. Πουθενά.
Μόνο εδώ είναι το φαινόμενο τόσο έντονο. Είναι, ομολογουμένως, περίεργο. Και στους καιρούς που ζούμε, είναι και τρομερά επικίνδυνο.
Βλέπεις τις πανέμορφες, αψεγάδιαστες χαζοβιόλες να φορτώνουν τις κάρτες στους στο Attica (ή τις κάρτες των χαζοχαρούμενων τζιτζιφιόγκων από δίπλα) χωρίς να σκέφτονται αν θα έχουν δουλειά σε τρεις μήνες, ή αν θα έχουν τον τζιτζιφιόγκο, ή αν ο τζιτζιφιόγκος θα έχει δουλειά, αλλά τη ζώνη των 350 ευρώ πρέπει να την πάρουν οπωσδήποτε, είναι φοβερή.
Την ώρα που η ίδια η χώρα κινδυνεύει με πτώχευση (δεν είναι αστείο), μια πιο υπεύθυνη καταναλωτική συμπεριφορά θα ήταν αυτονόητη -αλλά πού ξέραμε ποτέ το μέτρο για να το έχουμε στην καταναλωτική συμπεριφορά;
Στην Ολλανδία (Νο11 πλουσιότερη χώρα), όπου ως γνωστόν οι άνθρωποι είναι φρικτά τσιγκούνηδες, είχαν μια καλή ιδέα: Ένα μάθημα/σεμινάριο που διδάσκεται σε παιδάκια, ώστε να μάθουν να καταναλώνουν και να μην επηρεάζονται από τις διαφημίσεις.
Κάτι παρόμοιο δεν θα ήταν και πολύ αποτελεσματικό στην Ελλάδα, βέβαια, όπου οι γονείς είναι η καταλυτική επιρροή στο θέμα.
Τα δικά μας τα παιδάκια μαθαίνουν μια χαρά να σπαταλάνε ασύστολα (καθώς η οικονομία καταρρέει), αλλά τουλάχιστον οι διαδηλώσεις τους είναι οι πιο στυλιστικά άψογες στην ιστορία των μαζικών αγώνων αφού το επαναστατημένο χαλβαδόπαιδο της Κηφισιάς , του Χαλανδρίου και πασών προαστίων θα φορεί κουκούλα armani και παπούτσάκι αθλητικό puma με 150€ περικαλώ.
Εξαιρούνται τα σπασίματα και οι μολότωφ , αυτά είναι αντιεμπορικοί αυτοσχέδιασμοί.





Αδόξαστος Πλατεία


Φύσα πουνέντε παγερέ
κι αγέρα του πελάου
να πας τα χαιρετήματα
στου Δήμαρχου τον θρόνο

Κυρία ήμουν στα παλιά
τα χρόνια τα ωραία
του Αι Νικόλα η εκκλησιά
μου έκανε παρέα

σε κάθε γιορτή με στόλιζαν
μου έβαζαν τα καλά μου
φορούσα γαλανόλευκα
κι έλαμπα απ τη χαρά μου

στον κόρφο μου εκράταγα
πετρόκτιστο συντριβάνι
που το νερό του επέταγε
στο ουράνιο ταβάνι

Μα ήρθαν μαύροι οι καιροί
με ερήμωσαν οι ανθρώποι
με την αδιαφορία τους
οι Δήμαρχοι οι αρχόντοι

Ήμουν στα χρόνια τα παλιά
του Αστακού η Κυρία
και τώρα με στολίζουνε
με αδιαφορία

Ήμουν στα χρόνια τα παλιά
του Αστακού η Κυρία
και τώρα με κατάντησαν
Αδόξαστος Πλατεία

Θα μπορούσαν να είναι το μοιρολόϊ της πλατείας μας αυτά τα τετράστιχα.
Είμαι σίγουρος ότι αν είχε ψυχή αυτή η ριμαγμένη πλατεία κυρίες και κύριοι άρχοντες του τόπου μας , συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι , κάθε χρόνο που από συνήθεια πάτε για το τυπικό μέρος μιας βαρετής για εσάς τελετής κατάθεσης στεφάνων σε ήρωες που ούτε καν προσέξατε τα ονόματα τους ποτέ πάνω στο επιτύμβιο του μνημείου της , θα έκανε σεισμό για να κρυφτείτε.
Η πλατεία του Αστακού δεν είναι μια οποιαδήποτε πλατεία.
Είναι αυτή που κάποτε γέμιζε από κόσμο για να κάνουν τον περίπατο τους και είναι αυτή που υπήρξε το στολίδι του Αστακού με το πρώτο πετρόκτιστο συντριβάνι της από καλοπελεκημένη πέτρα.
Τα τελευταία χρόνια ποτέ και κανείς από τους νεώτερους δημοτικούς άρχοντες δεν της έκανε την τιμή να την προσέξει τουλάχιστο και να την αναμορφώσει από την φθορά της αδιαφορίας και της περιφρόνησης τους.
Στα αζήτητα την πέταξαν και κανενός από τους "μεγάλους" το μάτι δεν πετάγεται από την εγκατάλειψη της.
Σε άλλα μέρη η πλατεία της κάθε πόλης είναι το στολίδι της , η ζωή της και η καρδιά της.
Όσα από τα ελάχιστα λεφτά αναλογούσαν οι κυβερνώντες μας για έργα βιτρίνας τα έριχναν στην παραλία μας που μοιάζει να ασφυκτιά με αυτό το τσαντιρομαχάλεμα των καταστημάτων.
Κανένας από τους "εκλεκτούς" μας δεν προώθησε σχέδιο ανάπλασης και αναβάθμισής της έτσι ώστε να δώσουν κίνητρο σε ντόπιους επαγγελματίες να επενδύσουν στον περίγυρο της με καταστήματα και να αποσυμφορήσουν την παραλία από την μονοπωλειακή προτίμηση της από τον κόσμο.
Όταν όμως εκλείπει η ευαισθησία και το μεράκι για το ωραίο , όταν τα βασικά θέματα ενός οχλοκρατικού δημοτικού συμβουλίου περιφέρεται γύρω απο προϋπολογισμούς , ισολογισμούς , ανισορροπισμούς και υβρεολογισμούς σε ρωτάω εσένα βρε ήρωα μπαρμπα Αντρέα της πλατείας:
Είναι ποτέ δυνατό ένας ελέφαντας της δημοτικής εξουσίας να σκύψει και να προσέξει ένα μαραμένο λουλούδι;
Λουλούδι ήταν η πλατεία κάποτε και την κατάντησαν ασφάκα τα παχύδερμα οι εκλεκτοί μας.






Πλατυγιάλι μπίσνες


Ημουν δεν ήμουν 22 χρονών τότε που ξέσπασε η ναυτιλιακή κρίση το 1982 αν θυμάμαι καλά . Τότε που ο μακαρίτης Βαγγελάρας Γιαννόπουλος τα έβαλε με τους μεγαλοεφοπλιστάδες επειδή οι τελευταίοι αρνούνταν να πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούσαν.
Φρέσκο το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία , ορεξάτο και σφρυγιλό σαν γκομενάκι της άνοιξης , μπήκε με οργασμό για να κυβερνήσει θέλοντας να προσφέρει φιλολαϊκή πολιτική ώστε να ταράξει τα τότε "καθεστωτικά" λιμνάζοντα νερά των προηγούμενων δεξιών κυβερνήσεων.
Τα έβαλε ο Βαγγελάρας με τους μεγαλοκαρχαρίες της ναυτιλίας μας και αυτοι αντεπιτέθηκαν με ανεργία , αγκυροβολώντας τα πλοία τους αφού έδιωξαν από τη δούλεψη τους ναυτικούς μας.
Η ανεργία στα στέκια των ναυτικών θέριζε αφού δεν έβρισκαν μπάρκο ούτε σε αιτωλικιώτικο πριάρι.
Πολλά από τα πλοία των εφοπλιστάδων ήρθαν και αγκυροβόλησαν μέσα στο Πλατυγιαλι που αποτελούσε από τότε φυσικό λιμάνι και απάνεμο.
Ε λοιπόν , από τότε ξεκίνησε η αρχή του τέλους του Πλατυγιαλιού ως υδροβιότοπος γιατί οι μάγκες οι εφοπλιστάδες , πράκτορες και λοιποί , αφού εντυπωσιάστηκαν από το φυσικότατο κάλλος του κόλπου του Πλατυγιαλιού , το "φωτογράφισαν" και το έθεσαν στα υπόψιν στους τότε μεγάλους κύκλους της ναυτιλίας μας.
Το αποτέλεσμα μετά από 27 χρόνια το βλέπουμε σήμερα.
Ένα λιμάνι που όμοιο του δε βρίσκεται πουθενά , ένα λιμάνι που πέρασε τα χίλια μύρια από επίδοξους "εισβολείς" επικίνδυνων συμφερόντων για τον τόπο μας αφού Πλατυγιάλι σημαίνει Αστακός . Αναπόσπαστα κομμάτια ενός τόπου και τα δύο.
Ο κόσμος του Αστακού αντιδρούσε κατα καιρούς σε κάθε αμαρτωλή πρόταση αξιοποίησης του είτε ως χώρο καύσης τοξικών αποβλήτων - CBI είτε ως διυληστήρια πράσινης βενζίνης είτε ως λιθανθρακική μονάδα και άλλα τέτοια ευτράπελα.
Πάντα αντιδρούσε ο Αστακιώτης και από τότε τα μεγάλα αφεντικά του Πλατυγιαλιού τον Αστακό τον έβαλαν στην μπλάκ λιστ.
Ήθελαν ανθρωπάκια με σκυφτό κεφάλι που δεν θα υπολόγιζαν το τίμημα για τον τόπο τους μπροστά στο δικαίωμα τους για εργασία.
Δεν τους βγήκε όμως. Και αυτά τα βλέπουμε περισσότερο σήμερα που εφαρμόζουν πολιτική διωγμών κατά των εργαζόμενων συμπολιτών μας.
Είχαν φτάσει στο σημείο να διώχνουν εργαζόμενους τους οποίους είχε προτείνει ο Σαμαράς να προσλάβουν αφού τα τελευταία χρόνια τσουγκρίστηκαν τα συμφέροντα τους.
Δηλαδή τις συγκρούσεις του πρώην Δήμαρχου με τα γκόλντεν μπόϊς του Πλατυγιαλιού τις πλήρωσαν οι εργαζόμενοι συμπολίτες μας.
Το αποτέλεσμα είναι να εργάζονται εκεί οι περισσότεροι από την περιοχή του Αγρινίου , του Αιτωλικού , του Μεσολογγίου και των συναφών κατώμερων ενώ οι Αστακιώτες να αποτελούν αμυδρά μειοψηφία ως σπανίζοντα μη προστατευόμενα θηλαστικά.
Κατέληξε να είναι ένα Βατικανό στην περιοχή μας που ασκεί την δική του πολιτική σαν ανεξάρτητο κράτος.
Ότι όμως και να κάνουν οι εκεί καρδινάλιοι του , ότι και να αποφασίζουν , να ξέρουν ότι ο Αστακός θα έχει πάντα τον πρώτο λόγο στα μαύρα σχέδια τους και ότι πάντα θα μας βρίσκουν μπροστά τους.
Το έμαθαν το μάθημα τους άλλωστε με τις τελευταίες κινητοποιήσεις μας κατά του λιθάνθρακα και πάντα θα μας υπολογίζουν.
Γιατί ξέρουν ότι ο καλός Αστακιώτης πρώτα και μπροστά απο όλα βάζει τον τόπο του και ύστερα την τσέπη του.






Χρυσό βατραχόνερο


Αν αναρωτηθήκατε πολλοί από εσάς αγαπητοί μου συμπολίτες γιατί μας ήρθαν τόσο φουσκωμένα τα λογαριασμά από το νερό του Δήμου μας για ρίξτε παρακαλώ πολύ μια ματιά στα ψιλά γράμματα του λογαριασμού και θα δείτε τον αίτιο.
60 λεπτά το κυβικό χρεωνόμαστε πλέον αντί για 40 που ήταν πριν. Δηλαδή αύξηση 50% της τιμής του κυβικού.
Οταν στα υπόλοιπα χωριά οι συνδημότες μας πληρώνουν γύρω στα 25 λεπτά το κυβικό , εμείς εδώ οι πλουτοκράτες και κονομισμένοι κάτοικοι του Αστακού υποχρεούμαστε πλέον να ξηλωθούμε 50% παραπάνω για κάθε κυβικό βατραχόνερου προέλευσης Αγίου Δημητρίου.
Εκεί που ένα νοικοκυριό κατανάλώνει 70 κυβικά σε ένα εξάμηνο που με την παλιά τιμή θα χρεωνόνταν 28 ευρώ , τώρα με την νέα ανατίμηση θα πληρώνει 42 ευρώ περικαλώ.
Γιατί κύριε Δήμαρχε και κύριοι δημοτικοί μας σύμβουλοι να χρυσοπληρώνουμε το βατραχόνερο που μας προμηθεύετε;
Έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο για όλους μας που δε το πήραμε χαμπάρι;
Μήπως χτύπησε η οικονομική κρίση τόσο σφόδρα τα αντλιοστάσια της πηγής ή τη Δ.Ε.Η. που αναγκαστήκατε να μας χαρατσώσετε επιπλέον στο νεράκι; Μήπως ξαφνικά βελτιώθηκε απότομα η ποιότητα του βατραχόνερου μας ώστε να ξηλωθούμε επιπλέον με ευχαρίστηση και όλοι μαζί να τσουγκράμε τα ποτήρια μας ανακράζοντες "εβίβα των αρχόντων μας";
Ή μήπως μειώθηκαν οι διακοπές υδροδότησης κι έπαψαν πλέον να υφίσταντο βλάβες εις τα σωληνώσεις του δυκτίου από τας οποίας έρρεε παχύρευστον κοκκινοπύλιον που συνόδευε τας αποκαταστάσεις των , αα ;
Ο Δήμαρχος δεν ήταν αυτός που στις προεκλογικές του εξαγγελίες τόνιζε ότι θα μειώσει το τέλος αποχέτευσης ( όπως και έκανε ομολογώ ) και οτι δεν θα πειράξει την τιμή του κυβικού του νερού; Το θυμάται κανεις μας ;
Περίμενα πιο σωστή αντιμετώπιση του θέματος από τους δημοτικούς συμβούλους οι οποίοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την ψήφιση της ανατίμησης του βατραχόνερου και περίμενα να είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένοι με τις ευαισθησίες της οικονομικής κατάστασης μας κυριώς της ευπαθούς ταξης των ανέργων και συνταξιούχων μας συμπολιτών.
Γιατί θα είναι αυτοί που θα σας ανταμοίψουν πλουσιοπάροχα με βερνίκι κάμελ στις επόμενες εκλογές κύριοι δημοτικοί μας σύμβουλοι , ανακράζοντες "Σαμαρά και πάλι Σαμαρά".
Αφού τους ξηλώνετε την τσέπη κύριοι , θα σας ξηλώσουν κι αυτοί στις επερχόμενες εκλογές.
Με τα ψηφίσματα σας θα μας γυρίσετε στην τουρκοκρατία και θα είστε υπεύθυνοι για ότι ακολουθήσει. Θυμηθείτε το αν και ευχομαι να βγω ψεύτης.
Και εις άλλα βατραχόνερα με υγεία αγαπητοί μας άρχοντες.





Ιχθυελαιοτροφεία


Θυμάμαι από παιδί το γαλάζιο της θάλασσας στον Αστακό με τις ασπράδες της και τα πεντακάθαρα νερά.
Μου έρχεται κατευθείαν η εικόνα του καθάριου νερού κι ενός βυθού να σου αποκαλύπτει τα πάντα.
Πέρασαν τα χρόνια , λαδώθηκαν κάποιες τσέπες επίσημες και μη, λαδώθηκαν και οι θαλασσές μας.
Ο λόγος και τα ιχθυελαιοτροφεία μας που μας περιβάλλουν με τόση "στοργή" που θαρρείς και υψώσαν οχυρά στη θάλασσα για να μας προστατεύουν!
Από τι άραγε; Από την ανεργία ; Αυτό τους βολεύει να λένε.
Και αυτό μας βολεύει να λέμε άμα δουλεύουμε στις εταιρίες τους.
Το μεγάλο άλλοθι για την ανικανότητα «καθαρών» επενδύσεων στον Αστακό μας.
«Μεγάααλο όφελος για τον τόπο» , μας λένε οι άρχοντές μας μέχρι που τους έμπασαν και στα δημοτικά μας συμβούλια .
Με την ψήφο τη δική μας τρομάρα μας.
Τα πράγματα είναι σοβαρά γιατί εν ονόματι της κονόμας παίζουν με την υγεία μας και την νοημοσύνη μας.
Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς υπεύθυνος με τι ταϊζουν αυτά τα δύσμοιρα ψάρια και τι συντηρητικό τα φουσκώνουν;
Όταν ξεσπάσει σύντομα διατροφικό σκάνδαλο άλα τρελές αγελάδες , κοτόπουλα κλπ τότε να δούμε πόσοι και ποιοι θα ξυπνήσουν.
Εσείς κύριοι «ευγενικοί χορηγοί» του τόπου μας με τα οχήματα και τις δωρεές σας ήθελα να ξέρω , τρώτε από αυτά που παράγετε;
Δεν πιστεύω να είστε τόσο αφελείς που να μας πείτε ναι γιατί καλό θα ήταν να σας βάζουμε να τα τρώτε μπροστά σε κοινό , όπως κάνει ο Δήμαρχoς μας με το νερό σε επίδειξη πόσης για την καθαρότητά του.
Η αλήθεια είναι ότι οι θαλασσές μας είναι μολυσμένες από τα κλουβιά.
Γέμισε ορυκτέλαιο η θαλασσά μας και το λουζόμαστε.
Αν συνυπολογίσουμε και την μπόχα των τροφών , το θέμα δεν παίζεται! Κι εμείς ανίκανοι να προστατέψουμε τον άγιο τόπο μας , μένουμε θεατές στα κέρδη τους εις βάρος μας.
Ο νόμος που επιβάλει κύριοι Νομάρχες , Δήμαρχοι και Λιμενάρχες να έχουν όρια τα κλουβιά; Σε όρμους ή μήπως σε ανοιχτή θάλασσα;
Εφαρμόστε το Νόμο και πάρτε μέτρα για την υγεία μας και το περιβάλλον. Αν σας έμεινε λίγη τσίπα.
Υ.Γ. θυμούνται κάποιοι από τους παλιούς πριν πολλά πολλά χρόνια ποιοι ήταν οι «πρωτεργάτες αγωνιστές» από τους ψαράδες εναντίων των ιχθυοκαλλιεργειών;
Και φυσικά που κατέληξαν να δουλεύουν οι κύριοι αυτοί;
Αν θυμούνται λέει!





Επιδρομείς εξ ανατολών


Να διευκρινίσω πριν ξεκινήσω τα λόγια μου.
Με τον όρο «αγρινιώτες» (εντός εισαγωγικών) εννοώ όλο αυτό το μπουλούκι από δίποδα «γίδια» που ξεχύνονται στον Αστακό μας για πλιάτσικο κυρίως τα σαβατοκύριακα και που θέλουν να λέγονται έτσι επειδή κατοικούν μέσα ή στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου.
Καμία σχέση λοιπόν με τους αυθεντικούς Αγρινιώτες που για μένα που είχα την τύχη να γνωρίσω μερικούς , είναι Κύριοι ( με Κάπα κεφαλαίο ) και πολιτισμένοι.
Αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Και πάμε παρακάτω :
- « Και ξαφνικά οι «αγρινιώτες» ανακάλυψαν την θάλασσα! » Θα μπορούσε κάποιος να ανακράξει!
- Ούι φούλημ’ τι μ’λες τώρααα; Θα απαντούσα εγώ στην άπταιστην «αγρινιωτικήν»!
- Λαίλαπα , ακρίδα , τύφος , χολέρα του νομού μας.
Γελάμε αλλά τα πράγματα είναι σοβαρά .
Τους βλέπω τα πρωϊνά με τα βαρκάκια τους όλοι αυτοί οι γύφτουλες να ετοιμάζονται να «ρουφήξουν» την θάλασσα. Γεμίζει ο τόπος βαρκάκια με Cargo Βλαχαδερά.
Εφορμούν με τουρκική λύσσα κατά των υποβρύχιων όντων λες και τους πήδηξαν την καλύβα.
Αφήνουν τα σκουπίδια τους και τις βρωμιές τους παντού στις παραλίες μας και , ο Θεός ξέρει , τι σαβούρα πετούν στην θαλασσά μας.
Εδρεύουν τα τελευταία χρόνια στο Μαραθιά μας και περιφράζουν τις αφεντιές τους σαν κατακτητές του κώλου που είναι.
Κι αν τους κάνει κάποιος παρατήρηση , μαύρο φίδι που τον έφαγε.
Βλέπεις , ο καθένας από δαύτους έχει το δέντρο του και για του χρόνου , ονοματισμένο περικαλώ!
Κάποιος εισαγγελέας ακούει; Κάποιος λιμενάρχης μήπως;
Αυτούς τους γύφτουλες κύριοι του λιμενικού ποιος τους ελέγχει περικαλώ;
Κάνετε ελέγχους στα σκαφίδια τους ή μηπως μερικοί από σας κάνουν τα στραβά μάτια λόγω καταγωγής και γνωριμιών; Έχουν όλοι αυτοί άδειες ;
Τον εξοπλισμό τους τον ελέγχετε; Ή μήπως τα κρουστάλια και τα αραχνόδυκτα δεν αγγίζουν το «Αγρίνιου» παρά μόνο τους ντόπιους;
Εσείς κύριε Δήμαρχε πήγατε μια βόλτα προς το Μαραθιά έστω για μπάνιο για να δείτε τι «πολιτισμό» αναπτύσουν εκεί οι ανατολίτες μας;
Ή μήπως θα ενδιαφερόσαστε για τον Μαραθιά μας μόνο αν τον παραλάμβανε κάποια κατασκευαστική εταιρία;
Επιτρέπεται το site του Δήμου να προτρέπει το αυθαίρετο ελεύθερο κάμπινγκ;
Επιτρέπεται τα δίποδα «γίδια» του Μαραθιά να διώχνουν κάθε αμερόληπτο παραθεριστή λουόμενο με την συμπεριφορά τους;
Κύριοι του λιμενικού πόσοι από αυτούς φέρουν κυνηγετικά όπλα στα τροχοσπιτά τους;
Επιτρέπεται να περιφράζουν τον τόπο λες και είναι αμπελοχώραφό τους;
Ελέγξατε; Όχι;
Όταν πάρει κάποιος εισαγγελέας την απόφαση για έρευνα και βρεθείτε έκθετοι για παράβαση καθήκοντος και αμέλεια τότε να δούμε τα ποδαράκια σας τα ακούραστα πόσες στροφές θα πάρουν.
Γιατί από ότι ακούω θα γίνει το «μπαμ» και μάλιστα λείαν συντόμως!
Αν όχι φέτος που είναι τέλος εποχής του χρόνου ετοιμαστείτε !

Υ.Γ. Δόξα και τιμή στο γέρο της Λευκάδας με την ταμπέλα του.





Βλαχοτουρισμός

Δεν μπορώ να καταλάβω πως εννοούν κάποιοι την τουριστική ανάπτυξη.
Ο Τουρίστας για να έρθει στον όμορφο Αστακό πέρα από τις φυσικές ομορφιές που θέλει να απολαύσει πρέπει ο τόπος να του προσφέρει και κάποιες στοιχειώδης υπηρεσίες που να κάνουν το διάστημα της διαμονής του εδώ ευχάριστο.
Τον τόπο , εκτός του φυσικού κάλλους , τον απαρτίζουν και άνθρωποι.
Γιατί το τονίζω αυτό;
Γιατί φαίνεται πολλοί ξεχνάνε ότι τον τόπο δεν τον περιλαμβάνει μόνο η χλωρίδα μας.
Τον περιλαμβάνει και η πανίδα και μάλιστα η δίποδη η πονηρή!
Ο τουρίστας , ο σοβαρός και φραγκάτος τουρίστας , δεν του αρκεί να απολαμβάνει μόνο τα ωραία κτήρια του Αστακού , τον συνδυασμό βουνού και θάλασσας και γενικά το «χάρμα ειδέστε» .
Θέλει και κάποιες υπηρεσίες από σένα κύριε επαγγελματία του Αστακού που θέλεις να λέγεσαι και σοβαρός.
Δεν μπορείς εσύ να παίρνεις παραγγελία από τον ξένο άνθρωπο και να υπολογίζεις ότι έχεις να κάνεις μόνο με πρόβατα που πληρώνουν.
Δεν μπορεί εσύ να τους πηγαίνεις την μπριζόλα άψητη π.χ. κύριε Χρήστο και να περιμένεις ο πελάτης σου να ξαναπατήσει στη ψησταριά σου.
Δεν γίνεται όταν βλέπεις κίνηση το χειμώνα λόγω Πλατυγιαλιού π.χ. κύριε Δημήτρη να ανεβάζεις τις τιμές του φαγητού από την μία μέρα στη άλλη.
Δεν είναι δυνατόν π.χ. κύριε Γιώργο να πετάς τα χάρτινα τραπεζομάντηλα μαζί με τα καλαμάκια των σουβλακίων , μάτσο-κουβάρι δίπλα από τον κάδο σαν να είναι σακκούλα σκουπιδιών επειδή βαριέσαι ή κοστίζει αυτή η σακούλα και να τα ξεσκίζουν οι γάτες της Αγοράς στους δρόμους.
Δεν είσαι σοβαρός επαγγελματίας π.χ. κύριε Ντίνο όταν πετάς ντενεκέδια ανοιχτά με τηγανόλαδα μέσα σε κάδους ενώ κάνουν πάρτυ οι κατσαρίδες και τα τρωκτικά με αυτά.
Δεν σέβεσαι τον θαμώνα σου όταν εσύ π.χ. κύριε Κώστα , Γιάννη , Μιχάλη , Νίκο , Μήτσο και Βασίλη χτυπάς τον καφέ 50 λεπτά επάνω σε μία μέρα.
Δεν απευθύνεστε σε αμερικανάκια κύριοι πάροχοι του καφε μας.
Σας σεβόμαστε και απαιτούμε να μας σέβεστε.
Αυτή η νοοτροπία του πονηρού χωριάτη δεν ταιριάζει στην παραλία.
Δεν λογίζεσαι ως υποστηρικτής του τουρισμού στον Αστακό όταν ως ξενοδόχος χτυπάς 90 ευρώ το δωμάτιο την ημέρα σαν να είσαι στο Ντουμπάι ενώ δεν προσφέρεις ούτε ζεστό νερό για ντους.
Δεν είναι ωραίο αισθητικά το να βλέπεις τόσες πολλές τέντες και μάλιστα αντιαισθητικές σαν να βρίσκεσαι σε γιουσουρούμ της ανατολίας.
Δεν γίνεσαι πολιτισμένος όταν πετάς τα σκουπίδια σου στις παραλίες και στους δρόμους ενώ εσύ ο ίδιος τα τρως στη μούρη κάθε μέρα και τα κλωτσάς για να μη τα πατήσεις.
Βέβαια για τα παραπάνω μεγάλο μερίδιο ευθύνης χρεώνεται στην λαίλαπα των «αγρινιωτών» βλαχοτουριστών που λυμαίνονται τις ακτές μας αλλά για το κεφάλαιο αυτό μιλάω σε παραπάνω κείμενο.
Γιατί τα λέω όλα αυτά;
Για να κλείσουν επιτέλους εκείνα τα στόματα από όλους αυτούς που την μία τα φορτώνουνε στο Δήμο και την άλλη στην κακή μας μοίρα.
Ένα έχω να πω : τον κακό μας τον καιρό και τον αναποδοκαϋμένο μας που λέμε οι παλιοί.
Τις τύχες τους τις φτιάχνουν οι λαοί .
Όταν προσπαθείς τα δικά σου στραβά να τα φορτώνεις από δω και από κει ψάχνοντας εξιλαστήρια θύματα τότε όχι μόνο στρουθοκαμηλίζεις αλλά δείχνεις και ανευθυνότητα για τα χάλια σου.
Ο Πολιτισμός ξεκινά από σένα Δημότη.
Εσύ μόνο με συλλογικές προσπάθειες μπορείς να αλλάξεις τις τύχες του τόπου σου με τη θέληση , την ευαισθησία και την δυναμική σου.
Η κάθε δημοτική αρχή νομίζεις ότι μπορεί να αποκτήσει την ίδια ευαισθησία με σένα;
Δεν λέω ότι δεν της αναλογεί ευθύνη.
Ευθύνη έχει και μάλιστα τεράστια.
Όμως όταν βρίσκεσαι σε δημοτικό θώκο , μα θες την μία το πολιτικό κόστος , θες την άλλη η αναπαυτική καρέκλα , δεν πρόκειται να βγάλει την ευαισθησία που μπορούμε να έχουμε εμείς ως απλοί πολίτες.
Και αυτό δεν μπορείς να το αλλάξεις εις άπαντες τους αιώνας.
Η Εξουσία δυσκάμπτει όποιος και να την έχει.
Μπορείς όμως να αποκτήσεις πρωτοβουλίες και να προσφέρεις με το λιθαράκι σου πολιτισμό σε αυτό τον τόπο.
Απλό είναι αρκεί να πετάξεις την χωριάτικη κουτοπονηριά που σε μαστίζει και να κοιτάξεις το συμφέρον σου , κυρίως εσύ ο επαγγελματίας που θες να οικονομίσεις αλλά δε σου κόβει.
Ελπίζω σε σύντομα περαστικά.





To πλοίο φάντασμα

Εχει περίπου 3 με 4 χρόνια που μας επισκεπτεται το πλεούμενο αυτό. Όλοι το έχουμε δει.
Στις αρχές πιο συχνά , τώρα τελευταία πιο αραιά αλλά πάντα μας θυμάται.
Και ξοπίσω του καταφθάνουν διάφοροι καραβόγιαννοι είτε λιμενικά πλοιάρια είτε γκλας μπότομ σούπερ θέαμα για τα ευτραφή αμερικανάκια με τις μπύρες στο χέρι.
Μας έρχονται συν τοις αλλοις και διάφορα παιδάκια του Λιμενικού με στολές παραλλαγής (woww , ανατρίχιασα!) ζωσμένα με μαχαιράκια , βραχιολάκια , κουμπουράκια ίσως και κομπολογάκια για να μοστράρουν γκόμενοι στων κοριτσιών τις οφθαλμοκόρες!
Δεν γουστάρω όμως τον τόπο μου να τον κάνουν Ιρακ κυριε Δήμαρχε και είναι ανεπίτρεπτο αυτό που γίνεται με τα χαλβαδόπαιδα με τις στολές παραλλαγής επειδη θελουν να κάνουν το κομματακι τους ως γκόμενοι.
Κράτος καλαμπούρι κατα τ'άλλα.
Θά'θελα να μπω στον πειρασμό να αναλύσω τον αμερικάνικο "πολιτισμό" και τις συνήθιες τους αλλά το αφήνω για κάποια άλλη φορά μιας και αυτό δεν είναι το θέμα μας τώρα.
Το θέμα μας είναι ότι δεν έχουμε περγαμηνές για το "αστέρι" αυτό των θαλασσών.
Ερχεται στον κόλπο του Αστακού αθόρυβα , αθόρυβα μένει και αθόρυβα φεύγει.
Κανείς δεν ξέρει τίποτα γι'αυτό , ούτε τι κουβαλά στα αμπάρια του , μήδε τους σκοπούς του.
Και όλα αυτά μας ξενίζουν εμας τους Αστακιώτες και πιο πολύ όταν δεν επιτρέπουν να διέρχεται έστω και μικρό βαρκάκι από την πλώρη του.
Θα μου πει κάποιος ότι ο κακός είναι καχύποπτος ακόμα και με την σκιά του. Γιατί αν είσαι καλός και αμερόληπτος δεν έχεις να φοβηθεις τίποτα.
Η αλήθεια πλησιάζει παρα πολύ αυτή την άποψη αλλά η πρόκληση είναι σαφώς μεγαλύτερη για την μικρή κοινωνία μας.
Και προκαλείς όταν είσαι ξένος και δεν δίνεις λογαριασμό σε κανέναν όταν μπουκάρεις στον περίγυρο του άλλου.
Ακόμη περισσότερο όταν συμπεριφέρεσαι σαν να είσαι το απόλυτο αφεντικό σε ένα τόπο.
Είναι γνωστό τι αισθήματα τρέφουμε σαν Ελληνες για τα ευτραφή αυτά δίποδα και το κράτος τους , που δεν έχουν αφήσει κολυμπηθρόξυλο σε όλο τον κόσμο προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους.
Όμως δε μου αρέσει να με κατηγοριοποιούν στους Μάο Μάο με την συμπεριφορά τους , πράγμα που ισχύει για όλους μας.
Μήπως Δήμαρχε θα έπρεπε σαν κοινωνία να πάρουμε κάποιες εξηγήσεις από τους λεβέντες αυτούς , για το τί κάνουν εδώ , ποιοι οι σκοποί τους και τι μεταφέρουν;
Ή μήπως πρέπει να κάνουμε τα στραβά μάτια σαν να μην υπάρχουν;
Πληροφορήθηκα ότι πρώην Δήμαρχος μας δεν κρατήθηκε σε κάποιο δημοτικό συμβούλιο να μας θυμίσει την "συμμαχία" μας με τα δίποδα.
Προφανώς με την αναφορά του αυτή μας είχε πει ούτε λίγο ούτε πολύ , γη και ύδωρ και τουμπεκί ψιλοκομμένο.
Το ίδιο ισχύει και τώρα κύριε Δήμαρχε;
Δεν πρέπει να ξέρουμε τι μεταφέρει και αν μεταφέρει κάτι επικίνδυνο ;
Ποιός μου το εξασφαλίζει εμένα ότι δεν μεταφέρει πυρηνικά όπλα το εν λόγω πλοίο;
Θα επανέλθω κάποια στιγμή και πάλι με το πλοίο της συμφοράς.






Απολογισμός διετίας


Η προηγούμενη δημοτική αρχή την τελευταία οκταετία υπήρξε από ανύπαρκτη έως προκλητικά αδιάφορη στην καθημερινότητα των προβλημάτων μας.
Δεν ήξερες ποιος ήταν στο κουβέρνο και ποιος λάμβανε αποφάσεις.
Αντιδήμαρχοι μπορεί να υπήρχαν στις καρέκλες τους , όμως ειδικοί συνεργάτες αποφάσιζαν.
Μιλάμε για τέτοιο μοντέλο διοίκησης που θα έπρεπε να το μελετούν ειδικοί των πολιτικών επιστημών νύχτα μέρα για οκτώ συναπτά έτη ώστε να βγάλουν κάποια άκρη .
Βρίσκεις άκρη στον κύκλο; Ε , κάτι τέτοιο κύκλωμα – βραχυκύκλωμα ήταν κι αυτοί.
Και την πληρώσαμε με οκτώ χρόνια στο καναβάτσο από θέμα εξέλιξης και ανάπτυξης.
Άσε την καθημερινότητα ! Στα μπαλάκια τους την έγραφαν.
Για παράδειγμα , εκείνη την παραλία μας την ρημάδα που την είχαν πίστα ανώμαλου δρόμου με τις λακκούβες και τα ρυάκια για μια οκταετία , τελικά την σουλούπωσε με πίσσα ο νυν δήμαρχος μας από τους πρώτους κιόλας μήνες.
Έκανε κάτι σπουδαίο ; όχι φίλοι μου. Το αυτονόητο έκανε.
Έκανε αυτό που ένας χριστιανός , από όλο εκείνο το μπουλούκι της οκταετίας , δεν βρέθηκε για να κάνει.
Βλέπετε είχαν άλλες προτεραιότητες τα παιδιά. Αλλά ας μην τα ανακατέψουμε άλλο γιατί τα σκατά βρωμάνε.
Ξεκουμπίστηκαν επιτέλους και πέρασαν ήδη δύο χρόνια περίπου από τότε που ανέλαβε ως Δήμαρχος ο κος Στάϊκος.
Μπήκε φορτσάτος , με όρεξη πολύ αλλά κάπου κόλλησε το κάρο του.
Προέκταση λιμανιού. Πόλεμο έφαγε με καταγγελίες από «σωτήρες» του Αστακού , γνωστούς και άγνωστους , με αποτέλεσμα να βάζουν το λιμεναρχείο να πατάξει την «παρανομία». Το λιμενικό κάνει σωστά την δουλειά του τουλάχιστο σε αυτό τον τομέα και έτσι πρέπει.
Είναι ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι τα χρήματα για την κατασκευή μαρίνας διετέθησαν σε άλλα έργα με αποτέλεσμα η μαρίνα να αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός στην ακροθαλασσιά.
Όμως είναι και ανωμαλία όταν ενώ τρώμε στη μούρη όλο εκείνο το συνονθύλευμα από ιχθυελαιοτροφικά παρακμιακά σκάφη στην παραλία μας να υπάρχουν δίποδα που ασκούν πόλεμο και εμποδίζουν με κάθε τρόπο την έστω και πρόχειρη λύση του προβλήματος αυτού.
Θεματοφύλακες της δημόσιας νομιμότητας οι κύριοι!

Πολιτιστικές εκδηλώσεις . Η πλήρης ανυπαρξία.
Ένα καλό θέατρο με Τσιβιλίκα – Παπακωνσταντίνου , ένα άλλο θεατράκι φιλότιμο μεν ελάχιστον δε στο τσαμπέ , μια σοβαρή παρουσία λαογραφικού βιβλίου ενός αξιαγάπητου συμπατριώτη ( Αστακιώτης είσαι για μας Μενέλαε ), κάτι από το παιδί της Πάτρας , λίγο καράτε , λίγο φολκλόρ και πάμε για του χρόνου.
Πέρυσι κάτι από τα ίδια αν εξαιρέσεις την Μαριώ.
Τους προηγούμενους δημοτικούς αστέρες για πολλά μπορούμε να τους κατηγορήσουμε.
Για ένα πράγμα αξίζει τουλάχιστον να τους βγάλεις το καπέλο :
Έκαναν πραγματικές πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Κότσιρας , Θαλασσινός , Μπάσης , Μητροπάνος , Ληδάκης , Γλυκερία και άλλα αστέρια.
Οι θεατρικοί θίασοι που ήρθαν πολύ επιτυχημένοι.
Άψογη συνεργασία μεταξύ των μελών του πολιτιστικού πνευματικού κέντρου και μπράβο τους.
Οι νυν όμως δεν ξέρω σε τι πολιτιστική νάρκη έπεσαν από την αρχή της θητείας τους.
Αφλογιστία πλήρης. Πρέπει να συνέλθουν και μάλιστα θα πρέπει να μας αποζημιώσουν τριπλά το ερχόμενο καλοκαίρι.

Κυκλοφοριακό πόλης. Είναι δυνατόν ένα στενό της παραλίας να προκαλεί τέτοιο χαμό κάθε καλοκαίρι και να επικρατεί κομφούζιο;
Να χτυπά κόκκινο η ζέστη , τα νεύρα των οδηγών τσίτα και ένα κωλοστενό με ένα τιμημένο προστατευόμενο μα απόρθητο σκαλοπάτι , να προκαλεί τέτοιο βραχυκύκλωμα;
Ας αγοράσει φανάρια η δημοτική αρχή στην τελική και να τα τοποθετήσει.
Ας βάλει τροχονόμο τέλος πάντων.
Ας δώσει ελευθέρας στα οχήματα κατά την διάρκεια της ημέρας να διέρχονται από την παραλία. Κάτι πρέπει να γίνει.
Άλυτο και αυτό το πρόβλημα.



Σκουπίδια στις παραλίες μας. Άλυτο και αυτό το πρόβλημα.
Ο Δήμαρχος καλείται να επιστρατεύσει την ευαισθησία του εκτός των άλλων προβλημάτων και στο θέμα αυτό.
Το ξέρουμε ότι τη βρωμιά την προκαλούνε τα αδιάφορα δίποδα όμως ο Δήμος πρέπει να παρέμβει ουσιαστικά γιατί το κακό παράγινε.
Επίβλεψη χρειάζεται και εθελοντισμός!
Νάτο το αγαπημένο σύνθημα σου αγαπητέ Δήμαρχε , καιρός να το εφαρμόσεις και στην πράξη , όχι μόνο λόγια. Εδώ σε θέλουμε και όχι με τις φωνες σου και τους παλικαρισμούς.

Κουράστηκα φίλοι μου να απαριθμώ τα κακώς κείμενα. Θα ευχόμουν να κουράζομαι άλλη φορά με το να απαριθμώ μόνο τα καλώς .
Το ελπίζω με τον ερχόμενο απολογισμό τριετίας.






Παράλια Λεωφόρος


Δεν γνωρίζω σε καμιά πόλη του κόσμου η οδική σήμανση να αποτελεί απλώς και μόνο διακοσμητικό στοιχείο εξωτερικών δημόσιων χώρων και δρόμων.
Δεν πήγα στην Ελβετία για να δω σε πεζόδρομο με σήμανση απαγόρευσης διέλευσης οχημάτων να περνούν οχήματα ή τρακτέρ.
Πεζούς έβλεπα με παιδικά καροτσάκια και ποδηλάτες. Αυτοκίνητα γιοκ.
Κάθομαι και σκέφτομαι με το ελληνικότατο μυαλό μου.
Βρε μπας και οι Ελβετοί αυτοκινητιστές είναι τόσο μαλάκες που παίρνουν στα σοβαρά όλες αυτές τις διακοσμητικές χαζομάρες με κάτι κόκκινα οχταγωνικά "στοπ" ,κάτι άσπρες παύλες σε κόκκινη στρογγυλή ταμπέλα ή κάτι άσπρες μεγάλες τρύπες που γύρω γύρω έχει κόκκινο στρογγυλό ;
Μάλλον πρέπει να είναι γιατί εμείς είμαστε ξύπνοι και μόρτηδες αμα λάχει να ούμε.
Είμαστε ξύπνοι , ρε φλώροι Ελβετοί, γιατί περνάμε τσάρκα με την αυτοκινητούρα μας απο παραλία , κάνουμε ματάκι στις καφετέριες για καλό κόσμο , γκαζώνουμε για να κρατάμε υψηλό φρόνημα και παρκάρουμε και μπροστά από τις καφετέριες.
Τι σήματα και μπάρες μου λες ρε φίλε;
Σήματα αναιρούνται και μπάρες καταργούνται στο πέρασμά μας.
Τι πράγμα , λιμενικός έλεγχος;
Μιλάς για τα παλικάρια με τις στολές που γουστάρουν παράλιο ραχάτι στον ήλιο και με καμαρώνουν σαν περνώ με το γκάζι μου;
Πάρε τα ίσα σου ρε φίλε. Πάω όπου γουστάρω και τους γράφω κανονικά αντι να μπουν στον κόπο να με γράψουν.
Ξένοι είμαστε; Σε παρακαλώ.
Τι σήματα και χαζομάρες μου λες .

-------
Αφιερωμένο εξαιρετικά στον απολιθωμένο λιμενικό σταθμό Αστακού με κάτι κουρασμένα παλικάρια στις τάξεις του.
Αφιερωμένο και σε σένα Δήμαρχε που συντηρείς τα παλαιοντολογικά μας ευρήματα με ευαισθησία και σεβασμό.






Ανεμόμυλος - Ανεμοσκόρπυλος


- Ο πόνος του Ανεμοσκόρπυλου -

Φύσα Μαϊστρο δροσερέ
κι αγέρα του πελάου
να πας τα χαιρετίσματα
στου Δήμαρχου το θώκο

Φτερά δεν έχω ο άμοιρος
ξεφτούρισα από χρόνια
Ανεμοσκορπίζομαι
με ήλιο και με χιόνια

Του κάθε διαβάτη που περνά
λαμβάνω τις "ανάγκες"
ο έρμος πως κατάντησα
με κλαιν και οι παράγκες

------------------------

Καλά το έγραψα και μη γελάτε φίλοι μου.
Αν αυτό το μνημείο που υπάρχει λίγο πιο πέρα από το γήπεδο είναι ανεμόμυλος , τότε εγώ είμαι ο πελεκάνος της Μυκόνου χωρίς τον Γαλάτη.
Έλεος βρε Δήμαρχε. Πόσα θες να μας τρελάνεις;
Έχεις στον τόπο σου ένα τέτοιο μνημείο στον Δήμο σου και το έχεις ρίξει στα αζήτητα με την αδιαφορία σου;
Θεωρείς ότι είναι σωστό από μέρους σου να αδιαφορείς σκληρά για το ωραίο και το αισθητικό τόσο ώστε να το εγκαταλείπεις πλήρως αντί να το προβάλεις ανάμεσα στα τόσα ωραία της πόλης μας;
Σε άλλους Δήμους θα ήταν στις προτεραιότητες τους η συντήρηση και "αισθητική" λειτουργία ενός ανεμόμυλου και μάλιστα όταν είναι το πρώτο πράγμα που συναντάς στην πόλη που σε στήριξε.
Βάλε μια φτερωτή επιτέλους.
Αν έψαξες τόσο πολύ και δεν βρίσκεις φτερωτή βάλε ένα κουπί.
Βάλε κάτι τέλος πάντων και συντήρησέ το μη πέσει και καταρρεύσει.
Αποχωρητήριο για περαστικούς κατάντησε.
Κι όμως κύριε Δήμαρχε. Αυτό δείχνει εγκατάλειψη για ένα τόπο και αδιαφορία για την αισθητική του Αστακού από μέρους σου.
Αυτό δηλώνεις εμμέσως πλην σαφώς.
Α δ ι ά φ ο ρ ο ς .
Καλά τα σφαγεία και το νερό στα Βλυζιανά αλλά ευημερία και πρόοδος δεν είναι μόνο λειτουργικά έργα σε ένα Δήμο.
Είναι και τα πολιτιστικά έργα με τις ακολουθούμενες ευαισθησίες που τα συντηρούν.
Και από πολιτισμικές ευαισθησίες μας βγήκες στείρος κύριε Δήμαρχε.
Το καταμαρτυρούν άλλωστε και οι περσυνές πολιτιστικές εκδηλώσεις.
ΚΡΙΜΑ.







Μελαγχολική γερτή μπάρα


Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν θα δεις σε πεζόδρομο απαγορευτικά σήματα διέλευσης οχημάτων και συν τοις άλλοις μια μπάρα που να επιβεβαιώνει την απαγόρευση που δηλώνουν τα σήματα αυτά.
ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ.
Ακόμα και στην Ελλάδα μας που ο καθένας κάνει ότι του σκάσει το τρίτο του πόδι.
Μόνο εδώ στον Αστακό.
Μόνο εδώ και μάλιστα σε παγκόσμια αποκλειστικότητα.
Οι τουρίστες μας γελάνε και καλά κάνουν.
Εγώ όμως θλίβομαι και μελαγχολώ , όπως και η μπάρα της παραλίας.
Να σου πω όμως Δήμαρχε για τον πόνο της μπάρας αφού εσύ δεν έχεις κάτι να κάνεις γι'αυτό.
Αυτή η μπάρα , η γιγαντιαία μπάρα βοηθειά μας , γέρνει και γέρνει και γέρνει.
Γέρνει τον δείκτη της μελαγχολικά προς το έδαφος και συλλογάται:
- "Δεν με χωρά αυτός ο τόπος τελικά όσο όμορφος κι αν είναι.
Τάχα μου ο τόπος να φταίει ή κάποια δίποδα που φιλοξενεί;
Χμμ , μάλλον με αυτά τα δίποδα δε μπορώ να συμβιώσω.
Ο τόπος δεν μου φταίει. Όπως και όχι όλος ο κόσμος.
Και αφού τα δίποδα δε με γουστάρουν κάτσε να ροπαλιάσω ένα απο δαύτα να με νοιώσει για τα καλά κι ας είναι κάποιο από αυτά που δεν μου φταίνε".
Αυτά συλλογάται η μπάρα φίλοι μου καλοί.
Πονάει και μελαγχολεί η μπάρα η γερτή.
Πονεί και γέρνει μελαγχολικά Δήμαρχε.
Και γέρνει και γέρνει... η μπάρα Δήμαρχε... γέρνει.






Η επέλαση της τέντας


Πριν πάρα πολλά χρόνια ένας γνήσιος και όχι γιαλαντζί Αστακιώτης , πρόεδρος της Κοινότητας και λάτρης του ωραίου είχε μια φαεινή ιδέα και πολύ πρωτοποριακή για τα χρόνια εκείνα.
Θέλοντας να ομορφύνει την παραλία πήρε την πρωτοβουλία να φυτέψει τις πρώτες μουριές. Ετσι κι έκανε.
Πόλεμο του κύρηξαν οι τότε επαγγελματίες της παραλίας και οι αντιδράσεις τους ήταν μεγάλες.
Όμως αυτός ο ωραίος άνθρωπος δεν κόλωσε. Αυτό που ήθελε να κάνει το έκανε και νά'σου εμείς οι νεώτεροι τώρα που απολαμβάνουμε την σκιά τους και την ομορφιά τους.
Ωστόσο όμως κάποιοι σημερινοί καταστηματάρχες συνεχίζουν την παράδοση , όχι με άμεσες αντιδράσεις αλλά με ύπουλο τρόπο.
Πρόσφατα ανακαίνησε το κατάστημα του κάποιος επαγγελματίας της παραλίας , άλλαξε το σκέπαστρο του και επειδή κάποιο ταπεινό δεντρακι με το παρτέρι του εμπόδιζε την επέλαση του σκέπαστρου του , θεώρησε χρήσιμο να ξεκάνει το δεντράκι και να βουλώσει το παρτέρι με πλάκες .
Στο παρελθόν κάποιος άλλος και πρώην δημοτικός σύμβουλος παρακαλώ , ξέκανε κάποια κολώνα φωτισμού επειδή εμπόδιζε την επέλαση του δικού του σκέπαστρου.
Κάποιος άλλος με δήθεν οικολογική συνείδηση και εναλλακτική σκέψη , κουτσούρεψε δεντράκι επειδή εμπόδιζε το δικό του σκέπαστρο.
Ο άλλος προφανώς σε συννενόηση με πρώην αιρετό μέλος (ξέρετε , του γνωστού στυλ : σου δίνω άδεια αλλά εγώ δε ξέρω τίποτα) φόρεσε μια τέντα καταμεσίς του πλακώστρωτου της πλαζ και στο σημείο όπου πριν από αυτό έβλεπες παιδιά και λουόμενους να το περιδιαβαίνουν , ξεφύτρωσε τραπεζάκια και καρέκλες για τους αγαπητούς του πελάτες όπου με όρεξη και θαλάσσια αύρα θα περιδρόμιαζαν τον αγλέουρα καταμεσημερίς , ατενίζοντας ανέμελα το πέλαο .
Κι έτσι η παραλία μας κατήντησε ένα μεγάλο Γιουσουρούμ από αντιαισθητικές τέντες , αλλόκοτα ογκώδη σκέπαστρα , νάϋλον τσαντίρια που παρεμποδίζουν τους διαβάτες να περπατήσουν που θα το ζήλευαν και οι πιο προχωρημένοι υπαίθριοι επαγγελματίες πωλητές του Ισλαμαμπάντ.
Ο ετσιθελισμός και η αναλγυσία κάποιων που θέλουν να λέγονται σοβαροί επαγγελματίες και πολιτισμένοι υπερκαλύπτει το φιλότιμο και τις όποιες ευαισθησίες γιατί απλούστατα επικρατεί αναισθησία και αδιαφορία υπερ των συμφερόντων τους.
Όσο οι αρχές αυτού του ρημαγμένου τόπου θα κλείνουν τα μάτια στην ακαλαισθησία στο άδικο και στραβό , όσο οι προτεραιότητες των τοπικών και μη αρχόντων θα περιφέρονται γύρω από πιο "πιασάδικα" θέματα και όχι τόσο "αφελή" και "μικρά" , όσο κάποιοι δήθεν σοβαροί επαγγελματίες θα κλείνουν τα μάτια μπροστά στο ωραίο ώστε να το πετσοκόβουν χωρίς ενδιασμούς και φιλότιμο , τότε σε ξαναρωτάω εσένα επαγγελματία , έμπορε , φορέα , πολίτη αυτού του τόπου :
Τον τουρισμό τον θέλεις σε λαδόκολα τιλυγμένο ή θα τον φας στο όρθιο;







Επελθόν γαρ ο πρώην


Είναι κοινό μυστικό την σήμερον ημέρα ότι ο πρώην ετοιμάζει το κοστούμι του για τις ερχόμενες εκλογές.
Όπως επίσης είναι γνωστό πλέον στον κόσμο ότι ο πρώην όταν θέλει και όποτε θέλει παίζει μόνος του μπάλα χωρίς αντίπαλο.
Έχει βρει τον τρόπο να "πείθει" τα πλήθη του φτωχού και μειονεκτικού Δήμου μας και όποιος έχει νου μπορεί να καταλάβει τι εννοώ.
Δε τον συγκρατεί τίποτα.
Χείμαρος ο άνθρωπος σε δημοτικότητα.
Μόνος του παίζει τερματοφύλακας , σεντερ μπακ , λίμπερο , εξτρεμ και δεκάρι στο γήπεδο των εκλογών.
Είναι η χαρά του ζήτουλα και των αναξιοπαθούντων συνδημοτών μας.
Υπομονετικά θα περιμένουν στη σειρά τους να ανοίξουν οι ασκοί του παντοκράτωρος ημων τέως για να λάβουν τη χάρη του.
Έχετε δει τον Αυτιά σε πρωινή εκπομπή με τι αγάπη και σεβασμό τον "αγκαλιάζουν" τηλεοπτικώς τα περήφανα γηρατιά μας σε πανελλαδική κλίμακα;
Έτσι και ο πρώην μας. Θα τους περιβάλει με στοργή και χάρη κοινωνόντας τους με τα δώρα του όπως κοινωνεί ο παπάς τους πιστούς.
Τα βλέματα τους θα πλημμυρίζουν από συγκινητικά δάκρυα χαράς και θα φωτίζονται μπροστά του. Θα είναι το στήριγμά τους και το βάλσαμο τους για τις δύσκολες ημέρες που περνούν.
Όλες οι φυλές του Δήμου μας θα ενωθούν κάτω από την ευεργετική του σκέπη.
Η φυλή των Κάψαλον θα ενωθεί με αυτή της Προβατίας ενώ οι γηγενείς του Χαρτούμ θα τους προϋπαντούν νοτίως εσχατολάγκαδου συνοδεία ντουντούκας , αλλαλαγμών και ταμ-ταμ ώστε όλας τας φυλάς ημών να έβρουν τον ευεργέτη των.
Θα ανοίξουν οι ουρανοί και θα βγαίνει μια χοντρή.
(Συγνώμη έκανα λάθος , αυτό είναι από άλλο έργο.)
Ας αφήσουμε την πλάκα και ας δούμε κατάματα την αλήθεια. Αν αληθεύουν τα σενάρια αυτά τότε αυτό το γεγονός ένα πράγμα καταμαρτυρεί:
Πισωγύρισμα στην πρόοδο και την ευημερία του Δήμου μας.
Όσοι από μας επιζητούμε πραγματική πρόοδο και εξέλιξη στον τόπο μας δυστυχώς μετριόμαστε στα δάκτυλα των χεριών μας.
Οι φωνές μας θα πνίγονται κάτω από αυτές της οχλοκρατίας και του μεσαίωνα της στενομυαλης ξηρομερίτικης σκέψης και λογικής.
Της λογικής που λέει : "τα ζωντανάμ , το χωράφιμ και τι με νοιαζ ιμένα" που δυστυχώς είναι πέρα για πέρα υπαρκτή χωρίς να έχω πρόθεση να μειώσω τους συνδημότες μου.
Αν κάποιος βρεθεί και με κατηγορήσει για κάτι τέτοιο , πρώτος θα του πω ότι μόνοι τους μειώνουν τους εαυτούς τους με νοοτροπίες του σταύλου.
Νοοτροπία γύφτουλα και ραγιά έχει αυτός που ψηφίζει για να οικονομίσει το δεκαρικάκι του από τον αρχηγό , αυτός που κάθε τόσο τρέχει ξοπίσω του για να τον γλείψει και να του σερβίρει τις ρουφιανιές του και τις συκοφαντίες του κατά συνδημότη του.
Και δυστυχώς τέτοια δίποδα περισσεύουν στον Δήμο μας. Και πνίγουν τις υγιείς σκέψεις.







Bon to be wild


Το κείμενο αυτό γράφεται λίγες ώρες αφού συνήλθε το ΔουΣού του Δήμου προκειμένου να εξετασθεί η αίτηση των Ρώσων επενδυτών για την πώληση του Μαραθιά και άλλων εκτάσεων του Αστακού για τουριστική αξιοποίηση.
Η αίτηση είναι καταδικασμένη και απορριπτέα από τώρα οπότε δε χρειάζεται να περιμένουμε άλλο ΔουΣού για να δούμε την τύχη της.
Δε θα μπω σε λεπτομέρειες για το θέμα αυτό και δε θα το ψιλοκοσκινήσω πλέον γιατί αλλού είναι το ζουμί.
Αυτά που έγιναν χθές στο ΔουΣού όπου ήμουν παρών είναι μια από τα ίδια κάθε φορά που συνέρχεται για κάποιο σημαντικό θέμα.
Δε μου προκαλούν έκπληξη οι κατινιές του στυλ "μου είπε" "του είπα" και άλλα τέτοια πικάντικά.
Όλα αυτά δείχνουν πόσο μικρή και πόσο της πλάκας είμαστε ως τοπική κοινωνία.
Απλά επιβεβαίωσα παλαιότερα συμπεράσματα που έβγαλα για την ποιότητα των δημοτικών μας συμβουλίων.
Ένα μηδενικό είναι. Αποδείχθηκε ότι ο κάθε καρτσαπλιάς , ο κάθε ψυχάκιας και ο κάθε "παραπληγικός" μπορεί να παρεμβαίνει όποτε του σκάει , να βρίζει , να επιβάλεται νταηλίδικα χωρίς να υπάρχει επίπληξη από το προεδρείο.
Bon to be wild for krikeles city or for retha.
Αποδείχθηκε ότι το ΔουΣού μας μπορεί να λειτουργεί οχλοκρατικά σαν σε λαϊκά δικαστήρια και η μάζα να μπορεί να επιβάλεται επί αυτών που εξέλεξε με δημοκρατικές διαδικασίες.
Η δημοκρατικότητα , η ελευθερία της γνώμης και του λόγου πάνε περίπατο στα δημοτικά συμβούλια αυτής της τοπικής κοινωνίας που θέλει να λέγεται και πολιτισμένη.
Αυτό δείχνει παρακμή του τόπου , έκπτωση ήθους και σεβασμού και υποβάθμιση κουλτούρας και πνέυματος.
Κατά τα άλλα θέλουμε να έχουμε και γνώμη για όλους και για τα πάντα ενώ μπουκάρουμε στα συμβούλια ως Βεληγκέκηδες για να επιβάλουμε μογγολοπρεπώς τις απόψεις μας.
Μια κοινωνία που οχλαγωγεί πάνω σε παπάκια με σπασμένες εξατμήσεις , που περνά με τους καρνάβαλους και τα λατερνοστόλιστα αμάξια της από πεζόδρομους στη διαπασών , που παρατάει τα σκουπίδια και τα μπάζα της οπούδήποτε , που τσαντιρομαχαλεύει με σκέπαστρα την παραλία , που δε σέβεται τον συνάνθρωπο της , που πετάει τα σκατά της μεσα στη θάλασσα και τα μυρίζει το καλοκαίρι διαμαρτυρώμενη , που περιμένει τις εκλογές να τσιμπίσει κανένα φράγκο από κάποιον υποψήφιο ,που αυθαιρετεί στα πάντα τσαμπουκαλευόμενη , πείτε μου :
Αυτή η κοινωνία έχει δικαίωμα λόγου και ψήφου στον τόπο που μας μεγάλωσε και μας κρατά;
Αυτή είναι η κοινωνία που ζητά ένα καλύτερο αύριο στον τόπο της;
Δεν γαργαλιόμαστε λεω γω.







Μακελειό εν Βλαχάμπο


Τα ξημερώματα της Κυριακής 22 Μαρτίου τα υποδέχτηκαν σειρήνες από περιπολικά και προσαγωγές από την Αστυνομία.
Όταν έγινε καταγγελία για την κλοπή τσάντας κάποιας κοπέλας στην Αστυνομία , έσπευσε επι τόπου νεαρός Αστυνομικός που βρισκόνταν σε υπηρεσία για τον έλεγχο του συμβάντος.
Που να ξέρει ότι οι 4 μακελάρηδες και νταήδες του μπαρ πήραν στραβά την παρουσία του εκεί και τον ξυλοκόπησαν σε σημείο θανάτου αφου του πήραν το υπηρεσιακό του όπλο και ρίξαν και κανα δυο μπαταριές στον αέρα έτσι για την Σαρακοστή.
Πήγε να κάνει την δουλειά του ο άνθρωπος και κατέληξε να τον μεταφέρουν με φορείο.
Θέλω να πιστεύω ότι το παλικάρι θα είναι καλύτερα στην υγεία του όπως επίσης θέλω να πιστεύω ότι οι μακελάρηδες των βορείων προαστίων ξηρομέρου θα πιαστούν και δε θα την βγάλουν καθαρή.
Τουλάχιστο όχι και τόσο εύκολα όσο επιτρέπει να κάνει στην δικαιοσύνη την παρέμβαση του πολιτικό πρόσωπο που γνωρίζει τα εγκληματικά αυτά βλαχαδερά , γνήσια τέκνα των όρεων και όρνεων του Ξηρομέρου. Εξηγούμαι παρακάτω :
Λέγεται ότι ήταν 2 αδέρφια από Παναγούλα , γνωστοί σεσημασμένοι για εμπόριο ναρκωτικών και τουλάχιστον άλλοι 2 από Μύτικα μεριά σε πιο λάϊτ μορφή νταϊδισμού.
Όλα αυτά τα γεγονότα απορρέουν από την όλη κατάσταση που επικρατεί σε κράτος και κοινωνία.
Είναι το αντιμάμαλο των γεγονότων που προξενήθηκαν τον περασμένο Δεκέμβρη στην Αθήνα κυρίως κατά της Αστυνομίας.
Μιας Αστυνομίας που πλέον δεν τη σέβεται κανεις και κατέληξε εν τέλει ο καρπαζοεισπράκτωρας για κάθε πικραμένο. Χωρίς σεβασμό , χωρίς πυγμή , χωρίς αντίκρυσμα.
Και για όλο αυτό το χάλι με τον κρατικό αυτό λειτουργό μπορούμε να πούμε ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους παρελθόντες και νυν κομματικούς μηχανισμούς που την έφεραν σε αυτό το σημείο.
Από παλιότερα λειτουργούσε ως χωνευτήρι εξόφλησης πελατιακών νταλαβεριών.
Με διορισμούς σε αυτή ικανοποιούνταν τα χρέη βουλευτάδων απέναντι σε μεγαλοψηφοφόρους τους ώστε να δουν και αυτοί τον κανακάρη τους να αποκαθίσταται οικονομικά και να καταξιώνεται στην κοινωνία ως ένστολος και φέρων εξουσίαν.
Και οι ένστολοι ημών παίδες χωρίς σοβαρή εκπαίδευση και μόρφωση , επορεύοντο εις την ζωήν των με μόνο μέλημα των να πετύχουν μεταθεσούλες μόρτικες εις Τμήματα χαλαρογενή και εύπεπτα.
Και όλα τα παραπάνω πάντα με τις παρεμβάσεις των μεγαλόσχημων πολιτευτάδων - βουλευτάδων που την κατάντησαν μέχρι και σήμερα ένα ένστολο καλαμπούρι και τίποτα άλλο.
Δεν έφταιγε το παλικάρι που το μακέλεψαν οι βλαχονταήδες του Βλαχάμπο.
Εκεί τον έστειλε ή ίδια η Πολιτεία μόνο του χωρίς εκπαίδευση , εξοπλισμό και πλάτες. Θερίζει ότι έσπερνε τόσα χρόνια από ΠΑΣΟΚ μέχρι ΝουΔου , μόνο που την πληρώνει ο έρμος υπάλληλος.
Γιατί υπάλληλος κατάντησε να είναι ο Αστυνομικός κάθε φορά που φοβάται για την ζωή του , το αμετάθετο του , την οικογένεια του , αφού ξέρει ότι ανα πάσα στιγμή θα λάχει Υψηλόσταλτης πολιτικής σωφρονιστικής παρέμβασης , από την περίπτωση επίπληξης του πιτσιρικά με την σπασμένη εξάτμηση εως και την έρευνα για σοβαρότερα αδικήματα.
Ακάλυπτος θα μένει στο έργο του αυτό που του ορίζουν οι νόμοι , νόμους τους οποίους ψηφίζουν ασύστολα τα παρεμβαίνοντα καραγκιοζάκια της πολιτικής.
Νόμους χωρίς αντίκρυσμα.







Σεμνά και ταπεινά




  • Αδελφοι Μακελάρη και σία όμικρον έψιλον

    Είναι ασυγκράτητοι.
    Ηταν σιδεράδες και τώρα είναι για τα σίδερα.
    Ομως σίδερα δεν τους χωρούν , ελεύθερα κυκλοφορούν στην παραλία , στον κόσμο , στην λαϊκή και τώρα τελευταία στα δημοτικά συμβούλια.
    Είναι κοινό μυστικό στον κόσμο τίνος μεγάλου και εκλεκτού τυγχάνουν την προστασία. Κάθε φορά που γίνονται επικίνδυνοι για την κοινωνία και κάθε φορά που η αστυνομία πάει να κάνει την δουλειά της , πάντα αυτός ο μεγαλοπρεπής και ομορφάντρας γόης της τοπικής πολιτικής μας σκηνής θα παρεμβαίνει για να κυκλοφορούν ασύδωτοι ενω χρήζουν άμεσης ψυχιατρικής παρακολούθησης.
    Τα πράγματα είναι σοβαρά , τόσο σοβαρά , όσο γελοία είναι η μέριμνα της Πολιτείας σε τέτοιες περιπτώσεις.
    Κάθε φορά που θα ξεκινά επιτέλους να λειτουργεί ο Νόμος , πάντα θα βρίσκονται αυτοί οι τεράστιοι επιβήτωρες του Νόμου που λέγονται πολιτικοί για να κάνουν παρεμβάσεις με το σθένος και την δύναμη του Μέγα Πολιτικού Προσώπου , αυτού κυρίως που ψηφίζει τους Νόμους για να εφαρμοστούν.
    Οξύμωρο θα μου πείτε. Παρανοϊκό και εξοργιστικό θα το έλεγα εγώ.
    Κι έτσι μεταθέσεις , φυλακίσεις , διορισμοί , ρουσφέτια θα πορεύονται πάντα καθ'υποδειξην του Μέγα Πολιτικού Προσώπατου παρακάμπτοντας το Νόμο που ο ίδιος έχει ψηφίσει.


  • Καραγκιόζ παράγκ

    Καπνίζει η παράγκα του Καραγκιόζη ;
    Αν καπνίζει λέει ... Καπνίζει και καπνίζεται και το σεράϊ με δαύτη.
    Μπροστά η παράγκα σημαιοφόρος και ξοπίσω το σεράϊ. Καπνίζει και θρέφει τον κόσμο.
    Θέλουμε και ντουριζμό τρομάρα μας.


  • Ανθισμένο Δημαρχείο!

    Πήγα μια μέρα να πληρώσω το νερό στο Δημαρχείο μας κι έπαθα την πλάκα μου βρε παιδιά!
    Γέμισαν τα γραφεία κοριτσόπουλα , μικρά και μεγάλα.
    Σαν τις μελισσούλες να γυρνούν από γραφείο σε γραφείο , άλλες με συζήτηση στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου , και άλλες πρόθυμες να εξυπηρετίσουν και φιλότιμες.
    Ομόρφηνε το κατάστημα και στολισμένο στα ωραία του. Αυτό θα πει στολισμός δημόσιας υπηρεσίας.
    Όχι σαν κάτι ξυνομούρες που συναντάς σε κάτι υπηρεσίες της ταλαιπωρίας και της μιζέριας. Άστο μην ανοίξω το στόμα μου και δεν κάνει.




  • Ιχθυελαιοτροφεία.

    Τα πλωτά μας φρούρια.
    Οι φύλακες άγγελοι της ευημερίας μας.
    Οι ναυαρχίδες της ανάπτυξής μας και η ανάσταση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
    Δεν θα αναπτύξω άλλο το θέμα. Σας παραπέμπω στο σχετικό άρθρο από τα «Νέα της πλώρης» .



  • Ντουμπάϊ in Astakos.

    Καλώς ορίσατε αγαπητοί μου πελάτες στο συγκροτημα μας.
    Θα σας υποδεχτούμε και φέτος κάτω από τα φοινικόδεντρα μας για να περάσετε σε εμάς μια μοναδική αξέχαστη εμπειρία.
    Στο ρημαγμένο εστιατόριο μας θα μπορείτε να απολαμβάνετε τις περίφημες σπεσιαλιτέ μας που δεν θα σας σερβίρει ο μαέστρος των γεύσεων Μακάριος Αποθαμένος παρά μόνο στον ίδιο χώρο θα απολάυσετε φασούλια γίγαντες ή μαυρομάτικα που φυσικά θα αγοράσετε από ενα μαγαίρικο της πόλης μας.
    Στον ίδιο χώρο που συστεγάζεται η υπερπολυτελής καφετέρια μας θα μπορείτε να απολάυσετε τον καφέ σας σε πλαστικό τον οποίο - ω Μοντιέ - θα αγοράσετε από κάποιο καφέ της παραλίας κατα προτίμηση Πουρνάρα , θαυμάζοντας ταυτόχρονα τα απολιθωμένα εκθέματα καφέ και ζάχαρης που διατηρούμε στο αραχνοστόλιστο μπαρ μας.
    Επίσης προτείνουμε μπανάκι έμπροσθεν του συγκροτήματος μας εις τα λαδοκατουρημένα , και σαφώς , θερμά κύματα της αξιοζήλευτου κάλλους θαλάσσης μας.
    Μετά το σουίμινγκκκ μπορείτε να απολάυσετε το ντους σας με κρύο νερό ή και με κρύο νερό αν προτιμάτε.
    Το βράδυ φυσικά μπορείτε να απολάυσετε το ποτό σας το οποίο θα σας σερβίρουνε σε πλαστικό από κάποιο καφέ της πόλης μας , καθισμένοι στα σκαλοπάτια και πάντα έξω από το κλειστό μπαράκι μας απολαμβάνοντας ρομαντική μελωδία με υπόηχους του σύμπαντος συνοδεία τριζόνια.
    Αξέχαστες διακοπές μόνο με 90 ευρώ την βραδιά.








  • Ο ντόρος της Μεγάλης Παρασκευής


    Κάποτε πριν πολλά χρόνια κάθε Μεγάλη Παρασκευή υπήρχε το έθιμο του ανάματος της μεγάλης φωτιάς στην πλατεία του Αστακού μας όπου στο τέλος έκαιγαν τον Ιούδα οι συμπολίτες μας.
    Μην φανταστείτε την πλατεία μας με πλάκες και σιντριβάνι τότε.
    Χώμα υπήρχε και πορτοκαλιές στις άκρες της.
    Εκεί κάθε χρόνο τέτοια μέρα οι παλιοί Αστακιώτες μάζευαν κάθε λογής ξύλα από κάθε μεριά του Αστακού .
    Μιλάμε για τεράστιους κορμούς , χοντρά ξύλα ακόμα και σάπιες παρατημένες βάρκες.
    Μαζεύονταν μεγάλος σωρός ίσα με τρία – τέσσερα αναστήματα μπορούμε να πούμε και τεράστιο εμβαδό , κατά το σούρουπο ανάβανε φωτιά και ήταν τέτοια σε μέγεθος που μπορούσαν να την δουν από το Θιάκι!
    Τεράστιο το ύψος των πύρινων γλωσσών και τεράστια η θερμοκρασία.
    Στο τέλος , αφού έπιανε μετά από πολύ ώρα η δροσιά και έπεφτε η φλόγα έκαιγαν εκεί τον φουκαρά τον Ιούδα (ομοίωμα ανθρώπου με σακούλι λιρών στο χέρι.)
    Έτσι κάποια Μ. Παρασκευή κι ενώ ένα τρακτέρ (αν δεν κάνω λάθος) έσερνε μια παλιά βάρκα για να την σωριάσουν εκεί , ο μπάρμπα Σταύρος ο Βίλλιας , καλαμπουρτζής άνθρωπος που ψόφαγε για ντόρο , αστραπιαία πετάγεται και πηδάει πάνω στην σερνάμενη βάρκα φωνάζοντας : «και βαράτε ορέ κόσμε!»
    Τι το ήθελες !
    Οι αγνοί Αστακιώτες που ήταν φύσει ανοιχτόκαρδοι και εύθυμοι άνθρωποι , πλακώνουν από τα γύρω μανάβικα της Αγοράς όλα τα ζαρζαβατικά , ντομάτες , πορτοκάλια , λάχανα μέχρι και στάχτες από τους φούρνους και αρχίζουν να πετούνε στην βάρκα ενώ ο μπάρμπα Σταύρος καλύπτονταν και το ευχαριστιούνταν. Έβλεπες σκηνικό πολέμου με αντάρα από στάχτες και άλευρα!
    Είχε κάνει αίσθηση αυτό που γινόταν με αποτέλεσμα ο Αστακός να μιλάει για το σκηνικό αυτό επί μήνες.
    Περιττό να σας πω ότι καθιερώθηκε η φάση αυτή για κάθε Μ. Παρασκευή με προετοιμασία για το ρυμούλκιο της βάρκας και τους «εθελοντές» που θα ήταν για πλήρωμα σε αυτή.
    Με το αζημίωτο βέβαια αφού μετά το πέρας του ντόρου , όπως ονομάστηκε , οι «εξιλαστήριοι» της βάρκας γυρνούσαν με τις νιτσεράδες τους (αδιάβροχα της θάλασσας) από καφενέ σε καφενέ με πανέρι για είσπραξη βαρέων και ανθυγιεινών επιδομάτων!
    Κάθε χρόνο πολεμικό σκηνικό.
    Βέβαια υπήρχαν και έκτροπα αφού οι εκτοξεύσεις των αντίπαλων πλευρών του δρόμου προκαλούσαν και τραυματισμούς.
    Το άλλο επικίνδυνο ήταν και οι ρίψεις φωτοβολίδων τα τελευταία χρόνια κυρίως που κάποιες φορές είχαν και απρόβλεπτες συνέπειες.
    Δυστυχώς σήμερα το έθιμο αυτό έχει εκλείψει οριστικά και μάλιστα ύστερα από αυστηρή προτροπή για απαγόρευση , του τότε πατρός Ιεροθέου.
    Άλλοι λένε ότι ήταν ανεπίτρεπτο λόγω της Ημέρας της Μ. Παρασκευής.
    Για εμένα έχουν δίκιο όσο αφορά την ημέρα.
    Θα μπορούσε όμως να μετατεθεί κάποια άλλη μέρα τέλος πάντων αν και θα έχανε πολύ από την αναβίωση του εθίμου.
    Αυτά γινόντουσαν κάποτε , για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούμαστε εμείς οι παλιοί.
    Υ.Γ. Απορώ γιατί δεν υπήρξε αναφορά του εθίμου αυτού στο πρόσφατο λαογραφικό βιβλίο του Μενέλαου.
    Ήταν μεγάλο κεφάλαιο το γεγονός αυτό αγαπητέ Μενέλαε.





    Αστακιώτικες ιστορίες
    -Σούρα ορέ!

    Τα παλιά χρόνια ο Θεόκλητος υπήρχε ως γραφική φιγούρα στην παραλία μας.
    Οι τότε πιτσιρικάδες αλλά και οι μεγαλύτεροι δεν τον άφηναν σε χλωρό κλαρί από τα πειράγματα και κυρίως από τα σφυρίγματα.
    Όταν άκουγες σφύριγμα τότε , καταλάβαινες ότι περνά ο Θεόκλητος σέρνοντας τις βρισιές του από πίσω του!
    Αυτό γινόταν κάθε μέρα και για πολλά χρόνια.
    Έτσι ο Θεόκλητος συνήθισε στα πειράγματα αλλά βλαστήμαγε .
    Κάποια μέρα συνεννοηθήκαν όλοι στην παραλία πιτσιρικάδες και μεγάλοι να τον αγνοήσουν εντελώς , χωρίς σφυρίγματα για να δούνε τις αντιδράσεις του.
    Γυρνούσε τους καφενέδες της παραλίας ο Θεόκλητος , κόσμος τον έβλεπε , αδιαφορία εισέπραττε αλλά πουθενά σφυρίγματα.
    Πέρα δώθε ο Θεόκλητος , ανήσυχος , τριγυρνούσε μπροστά από τα πειραχτήρια , καμιά σημασία όμως.
    Ξαφνικά στέκεται ακίνητος μπροστά από το μεγαλύτερο πειραχτήρι της παραλίας, το οποίο μόλις και μετά βίας κρατιόταν να μη γελάσει , κολλάει τη μούρη του στο πρόσωπό του και φωνάζει:
    «Σούρα ορέ , διάολος πάρ’τη μάνα σου! Σούρα ορέ!».

    ***************

    - Ο Γιώργος και οι κολιοί!

    Ο Γιώργος , τύπος της παρέας , μερακλής και γλεντζές, κάποτε αγόρασε κολιούς λαχταριστούς και είπε να τους μαγειρέψει στον νταβά.
    Αφού τους έβαλε στο φούρνο , κάποια στιγμή πετάγεται μέχρι την παραλία να αγοράσει κάτι που ξέχασε.
    Όμως όπως περνούσε από τον Γιαννούτσο όπου σύχναζε αυτός με την παρέα του, βλέπει την παρέα του να πίνει τα ούζα της με τους μεζέδες και κοντοστάθηκε για λίγο να χαιρετίσει.
    -«Κάτσε βρε Γιώργο να τα πιούμε» του έλεγαν ,
    -«Όχι ρε παιδιά να’στε καλά , έχω βάλει στο φούρνο κάτι κολιούς και περιμένω να ψηθούν» αποκρίθηκε ο Γιώργος
    -«Κάτσε τουλάχιστον να πιεις ένα καραφάκι» του είπαν
    -«Ρε παιδιά για λίγο κατέβηκα αλλά με περιμένουν οι κολιοί» έλεγε ,
    -«Έχουμε κολιούς εδώ ρε Γιώργο , μη μας παρατάς» του έλεγαν τα πειραχτήρια οι φίλοι του.
    Σε δίλλημα βρέθηκε ο Γιώργος , ωραία η παρέα με τα ούζα , ωραίοι και οι κολιοί του στο νταβά , ίδρωνε – ξεϊδρωνε ο Γιώργος παίρνει την απόφαση και ξαφνικά αναφωνεί:
    «Εβίβα της παρέας και να πάν’ να πηδηχτούν και οι κολιοί».
    Στρώθηκε , ήπιε , έφαγε αλλά κάρβουνο οι κολιοί του.

    ***************

    - Ο Πανάγος , ο Βλάχος και το ψωμοτύρι!

    Ο Πανάγος ήταν ο λούστρος της παραλίας μας τα παλιά χρόνια.
    Το επάγγελμα του λούστρου θεωρούνταν παρακατιανό και πολύ ταπεινό , αυτό το ξέραμε οι παλιοί.
    Ήρεμος και ταπεινός άνθρωπος ο Πανάγος αλλά έξυπνος κι ετοιμόλογος.
    Το μεροκάματο του το έβγαζε με το να γυαλίζει τα λουστρίνια των ανδρών κι έτσι ζούσε φτωχικά ο καλός μας Πανάγος , ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
    Μια μέρα εκεί που καθότανε στη συνηθισμένη γωνιά του για το μεροκάματο , να’σου και του απλώνει την ποδάρα του ένας ψιλός άνδρας , Δραγαμεσινός .
    Δραγαμεσινός είναι ο κάτοικος από το σημερινό χωριό Καραϊσκάκης .
    Εκεί που του γυάλιζε τα παπούτσια ο Πανάγος , ο χωριάτης κάποια στιγμή τον πικάρισε με κοροϊδευτικά λόγια θέλοντας να τον μειώσει μάλλον για το επάγγελμά του.
    Καθώς ήταν ταπεινά σκυμμένος ο Πανάγος κι έκανε την δουλειά του , σηκώνει το βλέμμα του , κοιτάζει με ειρωνεία τον χωριάτη μες στα μάτια και χαμογελώντας του λέει το εξής μυθικό:
    «Βάλε ψωμοτύρι στον κώλο σου ρε βλάχο και πήδα στο νερό να δεις αν τσιμπάνε τα σπάρια με φουσκοθαλασσιά»!
    Απέμεινε ο χωριάτης στήλη άλατος!
    (σημ. Σπάρια = οι μικροί σπάροι).

    ***************

    - Ο μπαρμπα Λάκιας Μ. και οι απορία του πιτσιρικά!

    Το παραπάνω γεγονός έχει κάποιες δεκαετίες που έγινε.
    Σας προειδοποιώ ότι το παρόν κειμενάκι περιέχει σόκιν διάλογο των προσώπων .
    Δεν έχω πρόθεση να υποβαθμίσω το επίπεδο της σελίδας μας με ανεπίτρεπτες λέξεις ΑΛΛΑ ακόμη περισσότερο δεν έχω και την πρόθεση να λογοκρίνω τα γεγονότα αλλοιώνοντας τους διαλόγους με επιτρεπτές λέξεις γιατί τότε είναι που θα χάσουμε την ουσία της ατάκας.
    Όσοι συμφωνούν μαζί μου ας προχωρήσουν την ανάγνωση.
    Ο Λάκιας Μ. είχε ένα τεράστιο κήπο με χαμηλή μάντρα στον οποίο συνήθιζαν να παίζουν μερικοί πιτσιρικάδες , αφού σκαρφάλωναν στα κλεφτά την μάντρα κυρίως τις ώρες που έλειπε από το σπίτι ο συμπαθής μπάρμπα-Λάκιας.
    Παραφυλούσαν κάθε φορά πότε θα λείπει για να μπουκάρουν στον κήπο.
    Ένα απόγευμα κι ενώ οι πιτσιρικάδες μπήκαν στον κήπο νομίζοντας ότι το αφεντικό του έλειπε , πάνω στο παιχνίδι τους ένας πιτσιρικάς πήγαινε να κατουρίσει σε κάποια γωνιά.
    Εκείνη την στιγμή από το παράθυρο που έβλεπε προς τον κήπο , ξεπροβάλει η μούρη του Λάκια και βλέποντας τον πιτσιρικά να του ποτίζει τα "ραπανάκια" , άρχιζε να βρίζει και να τους φωνάζει να ξεκουμπιστούν από κει.
    Ο πιτσιρικάς που ήταν προς νερού του , χωρίς να κολώσει και εντελώς ξεψάρωτα αφού κουμπώθηκε τον ρωτά :
    «Και τώρα που θα κατ'ράμε μπαρμπα-Λάκια; »
    Μα ο μπαρμπα-Λάκιας ετοιμόλογος :
    «ΜΕΣ' ΣΤΟ ΜΟΥΝΙ ΤΣΙ ΜΑΝΑΣ' ».